Spójnik stanowi nieodmienną część mowy. Jego użycie pozwala nam na połączenie ze sobą min. 2 zdań lub też ich części. Spójnik nie ma samodzielnej racji bytu. Aby jego zastosowanie miało sens, musi się on łączyć z innymi wyrazami.
Podział spójników
W języku polskim wyróżniamy podział spójników na dwie główne grupy – spójniki współrzędne oraz podrzędne. Poszczególne grupy dzielą się również w swoim zakresie.
Spójniki współrzędne – ich zastosowanie ma na celu połączenie danych zdań, czy też ich części. Wśród nich wyróżniamy:
- Spójniki łączne, np. i, oraz, także, zarazem;
- Spójniki rozłączne, np. lub, albo, czy;
- Spójniki przeciwstawne, np. jednak, lecz, ale;
- Spójniki wynikowe, np. więc, toteż, dlatego;
- Spójniki wyjaśniające, np. to znaczy, czyli, mianowicie.
Spójniki podrzędne – ich zastosowanie ma na celu połączenie zdania podrzędnego ze zdaniem nadrzędnym. Spójniki podrzędne to m. in. gdyż, jeśli, skoro, ponieważ, bo.
0 komentarzy