Drewniana chata na skraju drogi
Mieszkał w niej kiedyś mędrzec ubogi,
Lecz teraz opustoszała…
W pajęczyny obrosła cała…
Mchy i porosty się tam na dobre zadomowiły
Ptaki zaś gniazdo rozkoszne uwiły
Drewniane belki ze smutku całkiem pogniły
Strzecha wypalona ogniem piekielnym
W krzaczaste drzewa wtulona –
Chata „zgubiona”.
![Chata Chata (Wierszyk) 1](https://eduzabawy.com/wp-content/uploads/2021/04/Chata.jpg)
Autor: Inga Gajewska
0 komentarzy