EduZabawy.com

Postaw nam kawę:

 

Postaw nam kawę

 

Newsletter

Zapisz się na newsletter aby otrzymywać pomocne materiały dydaktyczne raz na dwa tygodnie.

Polub nas:

Reklama:

Scenariusz: W świecie dinozaurów – zajęcia prowadzone metodą Storyline

Epizod I

Drogie dzieci !

Nazywam się Dyzio i jestem  triceratopsem, należę do rodziny gadów zwanych dinozaurami. Przyszedłem do Was, aby opowiedzieć Wam o czasach, których nikt nie pamięta, kiedy to my dinozaury byliśmy królami naszej planety. Posłuchajcie.

Dawno, dawno temu, kiedy na świecie nie było jeszcze ani ludzi, ,ani nawet żadnych zwierząt, jakie teraz można obserwować, na ziemi żyły dinozaury. Do naszej rodziny zaliczały się roślinożerne diplodoki, iguanodony, bronchozaury, apatozaury, centozaury, korytozaury i wiele wiele innych. Były też mięsożerne tyrannozaury, allozaurusy, karnotaury, spinozaury i inne.

Jedne były bardzo małe inne ogromne. Miały długie szyje, ogromne kolczaste kołnierze, długie ogony, wielkie i małe głowy. Jednym zdaniem nasz świat był bardzo różnorodny i ciekawy.

Wykluwaliśmy się z jaj, tak jak dzisiejsze węże, krokodyle, żółwie czy ptaki. Wszystkie byliśmy gadami.

Czy chcielibyście na pewien czas przenieść się do świata dinozaurów?

Jeśli tak, to mam dla Was zadania, które pomogą Wam zrozumieć co działo się na planecie Ziemi miliony lat temu.

Oto pierwsze z nich.

Spróbujcie sobie wyobrazić jakie odgłosy mogły wydawać dinozaury.

Czy ryczały jak lwy, a może gdakały jak kury lub syczały jak węże? Któż to wie?

Wasz kolega triceratops Dyzio.

Pytania kluczowe:

O czym opowiadał Dyzio ?

Czym jest Dyzio ?

Jakie dinozaury występowały w jego opowieści?

Co wspólnego ze sobą miały wszystkie dinozaury?

O co poprosił nas Dyzio?

Proponowane aktywności:

  1. Zabawy dźwieko-naśladowcze, połączone z wykonaniem instrumentów wydających „dinozaurowe” odgłosy.

Dzieci oglądają prezentację multimedialną, podczas której mogą zapoznać się z podstawowymi przedstawicielami dinozaurów, usłyszeć dźwięki, jakie mogły wydawać.

Dzieci dostają zabawki dinozaurów i bawiąc się nimi, same wydają dźwięki jak dinozaury. Powtarzają po nauczycielce np.: grrr, wrr, suszu, rzeza, rrrra, sarzu, wucza. Nauczycielka zachęca dzieci do inwencji własnej.

Po zabawie nauczycielka proponuje dzieciom wykonanie prostego instrumentu, za pomocą którego dzieci mogłyby pobawić się w odgłosy dinozaurów. Do tego użyte zostaną gazety, krótkie i długie papierowe rolki, patyczki, kamyki, plastikowe butelki, reklamówki, piasek, suche liście, woda, guziki itp.

  1. Marsz dinozaurów- tor przeszkód.

Nauczycielka wyznacza dinozaurom trasę, jaką muszą przebyć, aby dostać się do wodopoju. Trasa ta biegnie przez kolejne etapy

– przejście po wąskiej ścieżce-  stopa za stopą po linie,

-skoki po kałużach- obręczach hula- hop,

– przejście przez niebezpieczny tunel- zszyte ze sobą trzy poszwy na kołdry lub inny materiał,

– sturlanie się z góry-  ukośnie położony materac.

Na końcu toru czekają na dinozaury kubki z wodą. Zabawę można powtarzać dowolną ilość. Bardzo wskazane są propozycje dzieci wzbogacające zabawę.

  1. Nasz dinozaurowy świat.

Dzieci wraz z nauczycielką tworzą w wyznaczonym miejscu w sali świat dinozaurów. Używają do tego zgromadzonych przez nauczycielkę figurek gadów, maskotek, gałęzi, piasku, kamyków. W kąciku znajdą się również książki, czasopisma i ilustracje tematyczne.

Nauczycielka zachęca dzieci do wzbogacania kącika własnymi ilustracjami, przyniesioną z domu literaturą lub zabawkami. Dinozaurowy świat ma służyć rozwijaniu ciekawości poznawczej dzieci, więc należy zapewnić im stały dostęp do zebranych eksponatów i pozwolić dokonywać dowolnych zmian.

Epizod II

Kochani przyjaciele!

Wyobraźcie sobie, że moja mama opiekuje się w gnieździe jajami, z których wyklują się moi bracia i siostry. Niestety na te jaja mają chętkę różni drapieżcy. Pewien spinozaur postanowił wykraść mamie jej dzieci. Pomóżcie proszę ochronić jej gniazdo. Zmylcie spinozaura, prowadząc go drogą z daleka od mojego rodzeństwa.

Proponowane pytania kluczowe

Skąd się biorą młode dinozaury?

Co czyha na jaja ?

Jak możemy pomóc mamie Dyzia?

Proponowane aktywności

  1. Ratujemy jaja triceratopsa- labirynt

Etap I

Dzieci dostają arkusze szarego papieru z wyrysowanymi labiryntami tak duże, aby mogły przejść trasę spinozaura na własnych nogach. Jeden arkusz dostaje czworo dzieci. Po znalezieniu drogi dzieci wymieniają się arkuszami, do momentu powrotu na swoje miejsce. Teraz mogą wyznaczyć prawidłową trasę wysypując ją kaszą gryczaną, ryżem, grochem lub innymi materiałami.

Etap II

Każde dziecko dostaje labirynt dostosowany stopniem trudności do swoich możliwości. Najpierw porusza się po labiryncie palcem, potem kreśli drogę za pomocą kredki, może też użyć farb, wykleić ją plasteliną.

  1. Ile tu jest jaj?- bajka matematyczna.

Nauczycielka wymyśla bajkę, dostosowując jej treść do możliwości dzieci. Każde dziecko dostaje do zabawy talerzyk papierowy, który staje się gniazdem i jaja zrobione z folii aluminiowej, gazet. Mogą to być również plastikowe jajka niespodzianki, duże korale, żołędzie, korki od butelek i inne przedmioty.

Bajka może zaczynać się tak:

Mama triceratopsa ma w swoim gnieździe 5 jaj. Włóżcie do swoich gniazd  5 jaj. 2 jajka sturlały się poza gniazdo. Ile jaj zostało w środku? Gdzie jest więcej, w gnieździe, czy poza nim? Mama włożyła jajka powrotem do gniazda. Z trzech jaj wykluły się dinozaury. Ile jaj pozostało niewyklutych? Ile zostanie, jeśli jeszcze jeden triceratops się wykluje? I tak dalej…

  1. Wymyślanki- rymowanki dla małych dinozaurów

Dzieci, z pomocą nauczycielki tworzą rymy do nazw zwierząt żyjących współcześnie. Będą pokazywać w ten sposób małym triceratopsom swój świat. Nauczycielka zapisuje rymy, które zostaną zilustrowane przez dzieci.  Z ilustracji powstanie gra memo. Obrazki powinny mieć wielkość kartki A5 i być zalaminowane. Każde dziecko musi narysować przynajmniej jeden obrazek, aby mogło się poczuć współtwórcą gry.

Przykładowe rymy:

– żyrafa-szafa

– słoń- dłoń

– kura- góra

– kot- płot

-lew- zlew

– sowa- głowa

-osa- kosa.

Dzieci na początku mogą rymować, wymyślając nieznane słowa. W razie trudności nauczycielka może się posiłkować ilustracjami, może też głoskować potrzebne słowa lub dzielić je na sylaby.

Epizod III

Drogie dzieci!

Piszę do Was kolejny list, bo znów mam problem. Przyszło mi żyć w czasach, kiedy ziemią targały ciągłe trzęsienia ziemi, wielkie wulkany pokrywały ogromne łąki lawą, a tropikalne lasy porastały ogromne paprocie i skrzypy. Wszędzie było dziko i niebezpiecznie. Wiele dinozaurów musiało się kryć przed drapieżnikami, zwłaszcza te małe. Największym drapieżcą był Tyrannosaurus-rex, nazwany królem dinozaurów. Pokażcie mi, jak wyglądał król dinozaurów, abym mógł się przed nim schronić.

Wasz Dyzio.

Pytania kluczowe

Jak wyglądał świat dinozaurów?

Jakie niebezpieczeństwa czyhały na dinozaury?

Czy w naszym świecie również wybuchają wulkany?

O co poprosił Dyzio?

Proponowane aktywności.

  1. Wulkany- praca plastyczno-techniczna połączona z eksperymentem.

Dzieci wykonują własnoręcznie wulkany, używając do tego celu słoików, jako podstawy wulkanu oraz masy solnej, szarego papieru, szmatek w kolorach ziemi, folii aluminiowej do obudowania słoika.

Nauczycielka tłumaczy dzieciom procesy zachodzące we wnętrzu wulkanu i przyczynę wybuchu lawy. Powinna posiłkować się przy tym dostępną literaturą, ilustracjami lub prezentacją multimedialną. Warto pokazać dzieciom czynne wulkany.

Po przeschnięciu prac dzieci wykonują eksperyment do którego potrzebna będzie soda i ocet. Do słoika należy wsypać dwie łyżki sody i rozpuścić ją w łyżce wody. Następnie zdecydowanym ruchem wlewamy do sody ocet. Połączenie składników spowoduje wybuch lawy. Pierwszy eksperyment przeprowadza nauczycielka. Następne próbują wykonać chętne dzieci w swoich wulkanach.

  1. Łapa tyranozaura.

Łapa tyranozaura miała około pół metra długości. Dając dzieciom miarki, pisaki, nożyczki i szary papier, każde dziecko może samo wykonać łapę gada. Najpierw należy jednak zapoznać dzieci z miarką i zaznaczyć na miarkach dzieci odpowiednią długość. Nauczycielka pokazuje, w jaki sposób należy dokonać pomiaru.

Po wycięciu łap, każde dziecko stawia na niej swoją stopę i obrysowuje ją.

Ciekawym pomysłem jest wyjście na podwórko i przy pomocy miarki układać łapy co pięć metrów, bo jak twierdzą naukowcy, taką długość miał prawdopodobnie jeden krok tego dinozaura.

  1. Piosenka dla dinozaura 

Dzieci słuchają piosenki odtworzonej przez nauczycielkę. Przy użyciu instrumentów próbują wystukiwać jej rytm, rytmicznie maszerują, klaszczą, reagują na zmianę tempa melodii. Wspólnie omawiają tekst utworu, wyjaśniają z pomocą nauczycielki niezrozumiałe słowa i zwroty. Chętne dzieci śpiewają refren piosenki.

„Kto nie wierzy w dinozaura” z zasobów Jedynkowego przedszkola.

Słowa – Anna Ignaszewska,
muzyka: Adam Galant, Artur Giordano

Bardzo, bardzo dawno temu,
wiecie czy nie wiecie,
strasznie groźne dinozaury
żyły na tym świecie.

Człowiek przy nich był malutki
jak ziarenko piasku.
Teraz można je oglądać
tylko na obrazku.

Ref: Kto nie wierzy w dinozaura
niech w książeczce szuka.
Żyły milion lat przed nami,
tak mówi nauka.

Wielkie łapy i pazury
i ogromna głowa…
Kto je ujrzał, to ze strachu
do dziupli się chował.

A niektóre, wielkie skrzydła
nosiły na karku.
Dziś w Bałtowie to zobaczysz.
Są w Jurajskim Parku.

Ref: Kto nie wierzy w dinozaura
niech w książeczce szuka.
Żyły milion lat przed nami,
tak mówi nauka.

Dzisiaj te olbrzymie gady
na półeczkach stoją,
a dzieciaki-przedszkolaki
wcale się nie boją.

Z klocków Lego, plasteliny,
z drzewa i plastiku.
Dinozaury to – zabawki
rodem z Archaiku.

Ref: Kto nie wierzy w dinozaura
niech w książeczce szuka.
Żyły milion lat przed nami,
tak mówi nauka.

Epizod IV

Moje kochane przedszkolaki, jesteście ogromnie mądre i sprytne. Pomogłyście mi rozwiązać wiele problemów, więc i teraz na pewno sobie poradzicie. Mam dla was kolejne zadanie.

Powiedzcie mi, co powinny jeść małe dzieci, żeby być zdrowe.

My dinozaury odżywiamy się różnie. Roślinożercy, tacy jak ja jemy liście drzew, trawy i młode gałązki. Niektóre z nas muszą codziennie zjeść ogromnie duże porcje zieleniny, dlatego często się przemieszczamy, w poszukiwaniu jedzenia i wody . W waszym świecie też są roślinożercy np. krowy, żyrafy czy zebry . Mięsożercy za to jedzą tylko mięso, jak lwy czy tygrysy.

Mamy też wśród siebie padlinożerców tak jak u was hieny i sępy.

Powiedzcie, co wy lubicie jeść.

Pozdrawiam Dyzio

Proponowane pytania kluczowe

Co jedzą dinozaury?

Czy zapamiętaliście przynajmniej jednego roślinożercę i mięsożercę? Jak się nazywają?

W czym pomożemy tym razem Dyziowi?

Proponowane aktywności

  1. Pyszne i zdrowe sałatki owocowe

Dzieci przygotowują ze zgromadzonych produktów sałatkę dla Dyzia. Samodzielnie kroją owoce.

Poznają przy tym mało znane owoce (kaki, mango, liczi, pomelo itd.). Mogą poznać również najdziwniejsze owoce na świecie (durian, pitaja- owoc smoczy, ogórek kiwano i inne) , owoce rosnące w naszych lasach (jagody, jeżyny, dzika róża). Podczas tej części zajęć z pomocą przyjdą ilustracje.

Można zakupić także mrożonki lub prawdziwe okazy.

Inny sposób omawiania tematu może polegać na pokazaniu dzieciom wykorzystania w różnorodny sposób owoców w naszej kuchni. Nauczycielka gromadzi soki, dżemy, owoce suszone, mrożonki, kompoty. Dzieci własnoręcznie robią kompot z jabłek.

  1. Wyprawa po owoce- spacer do warzywniaka. Przed wyprawą dobrze jest odwiedzić sklep samodzielnie uzgodnić z ekspedientką warunki przebywania dzieci w warzywniaku.
  1. Sałatka warzywna -zajęcia prowadzone metodą glottodydaktyki.

Dzieci siedzą w kole. Nauczycielka stawia na środku koła dużą miskę na sałatkę. Wokół miski porozkładane są ilustracje warzyw w ten sposób, że nie widać, co kryje obrazek. Dzieci kolejno odkrywają obrazki i dzielą nazwy warzyw na sylaby, oddzielają pierwszą lub ostatnią głoskę w słowie lub dzielą słowo na głoski. Poziom trudności zadań nauczycielka dostosowuje do umiejętności dzieci. Następnym etapem jest wykorzystanie obrazków do stworzenia plakatu reklamującego warzywa. Plakat powinien zawisnąć na przedszkolnym korytarzu, aby mogły zapoznać się z nim dzieci z innych grup.

Epizod V

Moi mili! Strasznie Was polubiłem, ale niestety mój czas w Waszym przedszkolu kończy się dzisiaj. Chciałbym Wam podziękować za wszystkie zabawy i wspólne zajęcia. Mam dla Was niespodziankę, o której opowie Wam Wasza pani.

Bardzo serdecznie Was pozdrawiam Dyzio.

Pytania kluczowe

Czego dowiedzieliśmy się o dinozaurach?

Czy jesteście gotowi na niespodziankę?

Czy wiecie, kto to jest archeolog i paleontolog?

Proponowane aktywności

  1. Wykopaliska

Nauczycielka zakopuje w piaskownicy małe figurki dinozaurów. Musi być ich o kilka więcej niż dzieci.

Dzieci zostają zaproszone na podwórko. Nauczycielka pyta dzieci, czy wiedzą jak nazywa się naukowiec, który bada dinozaury. Opowiada im o pracy archeologa i paleontologa, posiłkując się literaturą.

Dzieci dostają od nauczycielki zestawy paleontologa: łopatkę, pędzelek i plakietkę z napisem paleontolog. Objaśnia dzieciom, co będą robiły i zachęca do zabawy.

  1. Dobrym pomysłem jest wycieczka do Parku Dinozaurów.

Można też stworzyć taki park na terenie ogrodu przedszkolnego i zaprosić do niego inne grupy. Przy realizacji pomysłu można wykorzystać eksponaty z kącika tematycznego. Przyda się też pomoc pana konserwatora, który natnie gałęzi, czy pomoże w budowie wulkanu. Najważniejsza jest inwencja i zaangażowanie dzieci.

  1. Dinozaury w plenerze- praca plastyczna.

Dzieci malują dinozaury na dużych formatach materiałów (prześcieradła, folie malarskie, włóknina). Prace rozwieszane są wokół przedszkola, aby cieszyły oczy rodziców.

1 komentarz

  1. Dziękuję za ten wpis! Scenariusz jest świetny, wszechstronny, ciekawy! Skorzystałam z wielu inspiracji! 🙂

    Odpowiedz

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *