Zapoznanie się ze szczegółowym streszczeniem „Roku 1984” George’a Orwella pozwala na dogłębne zrozumienie niuansów i złożoności powieści. Szczegółowe streszczenie dostarcza wnikliwego przeglądu wydarzeń, relacji między postaciami oraz głębszych motywów, co jest kluczowe dla przygotowań do matury, sprawdzianów i kartkówek. W sytuacjach, gdy chcemy dokładnie poznać fabułę i jej kontekst bez konieczności przeczytania całej książki, takie streszczenie jest niezastąpione.

Część pierwsza „Roku 1984”:

Gdy powieść się rozpoczyna, Winston Smith, 39-letni mieszkaniec superpaństwa w Oceanii, wraca do swojego mieszkania w Wieżowcu Zwycięstwa. Zewsząd patrzą na niego plakaty z twarzą Wielkiego Brata i słowami „Wielki Brat patrzy”. Świat jest ponury, ciągle pada deszcz, a w tle słychać wojenne wiadomości.

Przy wchodzeniu do mieszkania, Winstona ogarnia lekki lęk, gdy przechodzi obok teleekranu – urządzenia, które zarówno transmituje informacje, jak i śledzi obywateli. Zastanawia się, czy jego sąsiadka, pani Parsons, jest członkiem Myśli Policji.

W mieszkaniu Winston wyciąga zakupiony w tajemnicy dziennik. Pisanie w nim jest aktem buntu, ponieważ Partia zabrania prowadzenia prywatnych zapisków. Wpisuje datę: 4 kwietnia 1984 roku. Zaczyna pisać o filmie wojennym, który oglądał wieczorem, ale z trudem koncentruje się na tym, co ma napisać.

Podczas pracy w Ministerstwie Prawdy, Winston napotyka na Julię, młodą kobietę, której nieufnie się przygląda. Spotyka również O’Briena, członka Wewnętrznej Partii, który wydaje się być kimś ważnym i wpływowym. Winston czuje, że O’Brien jest kimś, kto podziela jego wewnętrzne niezadowolenie z Partii.

Pewnego dnia, podczas ćwiczeń porannych, zwanych gimnastyką, Winston zostaje upomniany przez teleekran za to, że nie wykonuje ćwiczeń z należytym zapałem. Wkrótce potem udaje się do pracy, gdzie jego zadaniem jest poprawianie historycznych dokumentów w celu dopasowania ich do aktualnej linii Partii. W trakcie pracy zmienia przeszłe informacje, tak żeby zawsze zgadzały się z obecną polityką Partii. Takie praktyki sprawiają, że prawda historyczna jest ciągle zmieniająca się i nieuchwytna.

W jednym z momentów Winston rozmyśla o tym, jak Partia kontroluje myśli i uczucia ludzi poprzez manipulację językiem. Newspeak, nowy język wprowadzany przez Partię, ma na celu eliminację wszelkich „heretyckich” myśli.

Pod koniec pierwszej części Winston zaczyna być coraz bardziej świadomy swojego niezadowolenia i buntu przeciwko Partii. Czuje, że nie jest sam w swoim niezadowoleniu, ale jednocześnie zdaje sobie sprawę z ogromnego ryzyka związanego z oporem.

Pierwsza część kończy się, gdy Winston po raz kolejny pisze w swoim dzienniku, tym razem deklarując wrogość wobec Partii i Wielkiego Brata. Jest to śmiałe i niebezpieczne wyznanie, które zwiastuje dalsze kroki Winstona w kierunku buntu.

Część druga „Roku 1984”:

Winston kontynuuje swój bunt, a jego działania stają się coraz bardziej śmiałe. Jego relacja z Julią, młodą kobietą z Ministerstwa Prawdy, zaczyna się od tajemniczej wiadomości, którą ona mu przekazuje: „Kocham cię”. Po tej wiadomości zaczynają się spotykać w ukryciu, ryzykując aresztowanie przez Myśli Policję.

Ich spotkania odbywają się w różnych miejscach, w tym w lesie oraz w wynajmowanym pokoju na terenie sklepu pana Charrington w dzielnicy Proli (proletariatu). Na początku powieści przedstawiony jest jako przyjazny, starszy właściciel sklepu z używanymi przedmiotami w Mieście Proli, ale w świecie „Roku 1984” trudno komukolwiek w pełni zaufać.

Podczas tajnych spotkań Winston i Julia dzielą się swoimi myślami na temat Partii, Wielkiego Brata i reżimu. Obydwoje krytykują Partię, ale z różnych perspektyw. Dla Julii bunt ma charakter bardziej osobisty i sensualny, podczas gdy Winston jest bardziej zainteresowany ideologicznymi aspektami oporu.

W pewnym momencie, O’Brien, który wydawał się być sprzymierzeńcem Winstona, zaprasza go i Julię do swojego domu. Tam O’Brien sugeruje, że jest częścią tajnego Braterstwa przeciwko Partii. Winston i Julia deklarują chęć dołączenia do Braterstwa, chociaż są świadomi ryzyka śmierci lub tortur. O’Brien daje Winstonowi egzemplarz książki, która rzekomo wyjaśnia prawdziwe mechanizmy rządzące światem i jest napisana przez jednego z przeciwników Partii.

Winston zaczyna czytać książkę, która dostarcza mu teoretycznego uzasadnienia dla jego uczuć wobec Partii. Dowiaduje się o mechanizmach kontroli, manipulacji i represji stosowanych przez Partię, aby utrzymać władzę.

W miarę jak relacja Winstona z Julią się rozwija, zaczyna on odczuwać nadzieję na przyszłość i przekonanie, że Partia może zostać pokonana. Jednak ta nadzieja jest krótka.

Część druga kończy się, gdy Winston i Julia są aresztowani przez Myśli Policję w wynajmowanym pokoju. Okazuje się, że pana Charrington, u którego wynajmowali pokój, jest członkiem Myśli Policji. Teleekran ukryty za obrazem w pokoju cały czas monitorował ich działania.

Część trzecia „Roku 1984”:

Po aresztowaniu Winstona i Julii, Winston zostaje osadzony w Ministerstwie Miłości – instytucji odpowiedzialnej za tortury i „rehabilitację” buntowników. Budowla ta jest ironicznie nazwana, ponieważ jest miejscem, w którym Partia stosuje wszelkie metody, aby złamać wolę jednostki i wymusić posłuszeństwo.

Winston jest torturowany i przesłuchiwany przez różnych ludzi. Jego ciało i umysł są poddawane ekstremalnemu bólowi. Tortury mają na celu złamanie jego ducha i zmuszenie do przyznania się do zbrodni, które rzekomo popełnił.

Niespodziewanie głównym oprawcą Winstona okazuje się O’Brien. Winston początkowo uważał go za sojusznika, ale teraz O’Brien jest tym, który najbardziej aktywnie uczestniczy w jego torturach. O’Brien wyjaśnia Winstonowi, że Partia nie jest zainteresowana prawdą czy rzeczywistością; chodzi jej jedynie o władzę. Wszelkie herezje czy buntownicze myśli muszą zostać zniszczone. 

O’Brien często mówi Winstonowi, że „człowiek jest tylko człowiekiem” i że Partia ma absolutną moc nad rzeczywistością. W celu demonstracji tej mocy, O’Brien pyta Winstona, ile palców pokazuje, podnosząc cztery palce. Mimo odpowiedzi Winstona, że są cztery, O’Brien każe mu widzieć pięć. Poprzez kombinację bólu i manipulacji, O’Brien zmusza Winstona do poddania się i akceptacji wersji rzeczywistości narzucanej przez Partię.

Kluczowym momentem jest konfrontacja Winstona ze swoim największym lękiem w Pokoju 101. Jego najgorszym koszmarem są szczury. O’Brien korzysta z tej wiedzy, umieszczając głowę Winstona w specjalnej klatce, w której szczury są gotowe zaatakować jego twarz. W obliczu tego przerażającego doświadczenia, Winston krzyczy, aby torturowali Julię, a nie jego, składając ostateczne i totalne akt zdrady wobec osoby, którą kochał.

Po serii tortur i prania mózgu, Winston zostaje wypuszczony. Jego bunt został złamany. W końcowych scenach powieści siedzi w kawiarni, gdzie pije alkohol i słucha wiadomości wojennych. Wszelki opór wobec Partii zniknął. Jego myśli są teraz w pełni zgodne z doktrynami Partii. W myślach wyraża miłość do Wielkiego Brata. W ten sposób Orwell ukazuje pełne zwycięstwo totalitarnego reżimu nad jednostką.

Powieść kończy się na obrazie złamanego Winstona, który akceptuje i kocha wszechmocną i wszechobecną władzę Wielkiego Brata.