CHOĆ NIEWIELE LATEK MAM
RADZĘ SOBIE PRZECIEŻ SAM/ lub
CHOĆ DOPIERO MAM DWA ROCZKI
PEWNIE STAWIAM SWOJE KROCZKI
IDĘ DZIELNIE DO STAJENKI
TAM NARODZIŁ SIĘ MALEŃKI
JEST Z NIM TATUŚ I MAMUSIA
W ŻŁOBIE JEGO KOLEBUSIA
ANIOŁOWIE MU ŚPIEWAJĄ
A ZWIERZĘTA OGRZEWAJĄ
CHOCIAŻ JESTEM JESZCZE MAŁY
TO ZAŚPIEWAM DLA TWEJ CHWAŁY
CHCĘ CIĘ WIELBIĆ PANIE BOŻE
MAMA, TATA MI POMOŻE
ZAŚPIEWAM CI Z ANIOŁKAMI
PODZIELĘ SIĘ ZABAWKAMI
DAM BUTELKĘ MLECZKA CAŁĄ
ŻEBY CI SIĘ DOBRZE SPAŁO.
DAM CI MOJE KLOCKI, LALKI
BĘDĘ PUSZCZAŁ Z MYDŁA BAŃKI
PODARUJĘ MISIA MEGO
TY PRZYTULISZ SIĘ DO NIEGO
CHCĘ BY BYŁO CI JAK W NIEBIE
ZA TO ŻEŚ PRZYSZEDŁ NA ZIEMIĘ
ZA TO, ŻE NAS KOCHASZ WIELCE
OFIARUJĘ CI SWE SERCE
Autor: Agata Dziechciarczyk
Wiersz „Przy stajence” autorstwa Agaty Dziechciarczyk to pełna ciepła rymowanka o dziecięcej miłości i szczodrości wobec Dzieciątka Jezus. Opowiada o małym dziecku, które z zapałem oddaje swoje ulubione zabawki, by uczcić narodziny Zbawiciela. Wiersz świetnie sprawdzi się podczas jasełek, apeli bożonarodzeniowych oraz spotkań świątecznych. Dzieci, recytując go, mogą uczyć się empatii i ofiarności.
0 komentarzy