Cztery córki porodziła

Nasza matka Ziemia

Wiosnę, Lato, Jesień, Zimę

Innych dzieci nie ma

 

Świat się cieszy, bo mu każda

Po trzech wnuków dała

Dwanaścioro dziarskich chłopców

Gromadka niemała

 

Cztery córki każda inna

Jak cztery żywioły

Żeby ojciec się nie nudził

Był zawsze wesoły

 

Matka Ziemia też się cieszy

Każda córka zwinna

Każda jakiś dar ma w sobie

Każda różna, inna

 

Wiosna jak powietrza powiew

Lato – ogień słońca

Jesień jak rodząca ziemia

A Zima – woda studząca

 

Każda synów ma po troje

Czas jest ojcem dzieci

Dzięki porom i ich synom

Cały roczek leci

 

Marzec, Kwiecień, Maj

To są dzieci Wiosny

Każdy z nich jest inny

Lecz każdy radosny

 

Czerwie, Lipiec, Sierpień

Synami są Lata

Cieszy się z gorących synów

I mama i tata

 

Wrzesień, Październik, Listopad

To dzieci Jesieni

Kolorami każdy z synów

Świat na nowo mieni

 

Grudzień, Styczeń, Luty

Zimy są synami

Za śnieżki i sanki

My ich też kochamy