Zapoznanie się ze szczegółowym streszczeniem „Dzieci z Bullerbyn” Astrid Lindgren to istotny krok w pełnym zrozumieniu tej lektury. Streszczenie pozwala na szybkie przyswojenie kluczowych wydarzeń i dynamiki między postaciami, co jest niezbędne do zdobycia holistycznego obrazu utworu. W kontekście szkolnym, szczegółowe streszczenie jest nieocenionym źródłem wiedzy, które może okazać się niezmiernie pomocne podczas egzaminów, sprawdzianów i kartkówek, gdzie często wymaga się od uczniów analizy fabuły, charakterystyki postaci czy interpretacji głównych tematów i motywów.

Część 1 – MY – DZIECI Z BULLERBYN

Historia Lisy i jej przyjaciół z Bullerbyn jest historią o odnajdywaniu przygód w codzienności, młodości i niewinności, które kształtują dzieciństwo w małej wsi na południu Szwecji.

Główną bohaterką tej opowieści jest Lisa, siedmioletnia dziewczynka z bujnymi włosami. Mieszka w Zagrodzie Środkowej razem ze swoimi starszymi braćmi, dziewięcioletnim Bossem i dziesięcioletnim Lasse. Ich dom, otoczony malowniczymi polami i lasami, pełen jest codziennego gwaru, biegania, śmiechu i nieskończonych przygód.

Najbliższymi sąsiadami Lisy są dwie dziewczynki mieszkające w Zagrodzie Północnej. Britta i Anna, obie dziewięcioletnie, są dla Lisy jak siostry. W Zagrodzie Południowej natomiast mieszka ich rówieśnik, Olle. Dzięki bliskości ich domów, dzieci spędzają ze sobą każdą wolną chwilę, zmieniając Bullerbyn w prawdziwą krainę nieskończonych przygód.

Kiedy Lisa skończyła siedem lat, rodzice zaskoczyli ją niezwykłym prezentem – jej własnym pokojem. Dziewczynka była szczęśliwa, a miejsce, w którym się znalazła, było jeszcze lepsze. Jej pokój był w domku tuż obok domu Anny i Britty, co umożliwiło im jeszcze częstsze zabawy. Wykorzystując tę bliskość, dziewczynki wymyśliły swój własny system pocztowy, przeciągając sznurek między ich oknami, na którym przesyłały sobie wiadomości w małych pudełkach.

Lato w Bullerbyn to czas pełen radości. Dzieci z niecierpliwością oczekiwały na koniec szkoły, która znajdowała się w oddalonej o kilka kilometrów miejscowości Wielka Wieś. Egzaminy końcowe były dla nich formalnością, z wyjątkiem Bossego, który miał z nimi pewne problemy. Mimo to, wakacje nie oznaczały dla nich jedynie odpoczynku – dzieci pomagały rodzicom w codziennych obowiązkach, jak pielenie rzepy czy sprzątanie stodoły.

Na początku wakacji, chłopcy wpadli na pomysł stworzenia własnego języka, w którym codzienne słowa nabierały nowego znaczenia. Słowo „kolifink”, które Olle często używał, stało się jego pseudonimem. Dziewczynki, nie chcąc pozostawać w tyle, również stworzyły swój własny język.

Pewnego dnia, nad Bullerbyn zebrały się ciemne chmury. Widząc zbliżającą się burzę, dzieci pospieszyły do domu starej Kristin, która mieszkała pośród pobliskiego Zagajnika. Tam, otulone ciepłym kocem i pięknymi opowieściami gospodyni, dzieci otrzymały niespodziewany prezent – trzy urocze kociaki, jeden dla każdego z domów w Bullerbyn.

Jednak największą przygodę przeżył Olle. Pies Svipp, który był własnością nieuprzejmego Pana Grzegorza, szewca z pobliskiej wioski, był zaniedbywany i trzymany na krótkim łańcuchu. Ale wszystko zmieniło się, kiedy Olle zauważył biednego psa podczas wizyty u szewca. Nawiązała się pomiędzy nimi nić porozumienia i Olle, mimo młodego wieku, podjął decyzję o ratowaniu Svippa. Był to początek nowej, pięknej przyjaźni między chłopcem, a czworonożnym przyjacielem.

Gdy Pan Grzegorz, miejscowy szewc, zwichnął nogę, nie był w stanie zadbać o Svippa. Młody Olle, patrząc na smutne oczy psa, postanowił zaopiekować się zwierzakiem na czas powrotu do zdrowia Pana Grzegorza. Dni mijały, a Svipp coraz bardziej przywiązywał się do Ollego. W końcu, ojciec Ollego odkupił psa od szewca. Od tego momentu, Olle i Svipp stali się nierozłącznymi przyjaciółmi, rozjaśniając swoim szczęściem wszystkie kąty Bullerbyn.

Wioska Bullerbyn była wypełniona nie tylko radosnymi, żywiołowymi dziećmi, ale także tętniła życiem zwierząt. Dzieci były odpowiedzialne za wiele z nich – Lisa dumnie opiekowała się parą puszystych królików, a Bosse miał swoją własną, ukochaną kurę Albertynę, która zawsze wydawała się znaleźć sposób, aby wprowadzić go w zakłopotanie. Britta i Anna, mieszkające z cichym i łagodnym dziadkiem, nie miały własnych zwierząt, ale często czytały na głos gazetę swojemu dziadkowi, którą sam nie mógł przeczytać z powodu słabego wzroku.

Wakacje były dla dzieci okresem ciężkiej pracy, ale też czasem niezapomnianych przygód. Pewnego dnia, podczas prac na polu, Lisa i Anna odkryły ukryte pod krzakami miejsce pełne poziomek. Zdecydowały się zachować tę tajemnicę tylko dla siebie, nie informując chłopców o swoim odkryciu. Chłopcy, byli równie tajemniczy – wydrążyli tunele w stogach siana, tworząc sieć tajnych korytarzy. Trzymali tę tajemnicę do momentu, aż Lisa przypadkowo znalazła ich mapę.

Mimo że ich sekrety zostały odkryte, nie zniechęciło to dzieci do dalszych przygód. Postanowili spędzić noc razem na stogach siana. Obudzili się następnego dnia przemarznięci, ale pełni szczęścia, gotowi na kolejne wyzwania, które przyniesie nowy dzień.

Inspirujące opowieści dziadka Anny pobudzały wyobraźnię dziewcząt. Kiedy pewnego dnia opowiedział im historię o tym, jak w młodości uciekł z domu, Lisa i Anna postanowiły stworzyć swoją własną przygodę. Przygotowały prowiant i plan ucieczki, ale gdy nadszedł czas, zaspane nie zdołały wstać o zaplanowanej porze.

Mimo niepowodzenia, dziewczynki nie zraziły się i postanowiły stworzyć swoje tajne miejsce zabaw. Odkryły małą jaskinię w rozpadlinie skalnej, która stała się ich pokojem do zabaw. Tymczasem chłopcy spędzali długie godziny poza domem, co wzbudziło ciekawość dziewczyn. Śledząc ich, odkryły, że Lasse, Bosse i Olle zbudowali szałas na otwartej przestrzeni i bawią się tam, naśladując życie Indian. 

Wakacje w Bullerbyn, pełne niesamowitych przygód i niezapomnianych momentów, niestety dobiegły końca. Dzieci musiały zacząć przygotowania do nadchodzącego roku szkolnego. Lisa, zawsze pełna entuzjazmu, cieszyła się z każdej chwili – od podpisywania nowych zeszytów po okładanie książek. Jednak pewnego dnia, kiedy dzieci przyszły do szkoły, zastały tam pustkę. Nauczycielka, była chora. Dzieci, postanowiły okazać pomoc – przygotowały obiad i posprzątały szkołę.

Długie dojazdy do szkoły, które zwykle trwały godzinę, stały się wyzwaniem, zwłaszcza w jesienne i zimowe dni, kiedy słońce wschodziło później i zachodziło wcześniej. Niemniej jednak, dzieci z Bullerbyn, niezłomne i pełne determinacji, zawsze radziły sobie z tymi trudnościami.

Pewnego dnia, gdy rodzice dzieci wyjechali na dużą imprezę w Wielkiej Wsi, dzieci postanowiły urządzić własną zabawę. Przebrały się za dorosłych, co dostarczyło im wielu śmiechu i radości. Niestety, zabawę przerwała niespodziewana śnieżyca. Zostali uwięzieni w szkole, a ich jedynym schronieniem stała się zagroda szewca, Pana Grzegorza. Mimo jego niezbyt przyjaznego charakteru, zgodził się udzielić dzieciom schronienia. Na szczęście, ojciec Lisy zjawił się w odpowiednim momencie i bezpiecznie odwiózł dzieci do domu.

Zbliżające się Święta Bożego Narodzenia wypełniały atmosferę Bullerbyn magicznym nastrojem. Dzieci przygotowywały się do nich z wielkim entuzjazmem robiły zakupy, Rozpoczęły tworzenie dekoracji na choinkę. Magiczny czas świąt Bożego Narodzenia był już tuż tuż, a dzieci z Bullerbyn nie mogły się doczekać jego nadejścia.

Część 2 – JEST JUŻ NAS SIEDMIORO W BULLERBYN

Do mieszkańców Bullerbyn dołącza nowa postać – mała siostrzyczka Ollego, która jest jeszcze niemowlęciem. Jak to zazwyczaj bywa w małych społecznościach, nowy członek rodziny staje się centrum uwagi dla wszystkich. Niedługo potem nadchodzi Boże Narodzenie. Dzieci z wielkim entuzjazmem pieką pierniki i wraz z rodzicami udają się do lasu po choinki. W Wigilię odwiedzają Kristin z Zagajnika, obdarowując ją żywnością i własnoręcznie zrobionymi ozdobami choinkowymi. Kiedy wracają do domu, również przystrajają swoje choinki i obdarowują się prezentami. Lasse przebiera się za krasnoludka i obdarowuje swojego brata i siostrę prezentami.

Zima to ulubiona pora roku dzieci z Bullerbyn. Dzięki położeniu wsi na wzgórzu, mają świetne warunki do jazdy na sankach. Organizują wyścigi – dziewczynki kontra chłopcy. Sylwester to dla nich z kolei okazja do świętowania – czekają na nadejście Nowego Roku, wróżą, składają sobie życzenia o północy. Jednak nie wszyscy byli w stanie wytrwać – Bosse zasnął przed północą.

Ferie świąteczne to czas na wyjazd do cioci Jenny. Podróż jest długa, ale dzieci świetnie się bawią z dziećmi cioci, szczególnie z najstarszą córką – Nanną, i innymi gośćmi. Noc spędzają u cioci.

Jednym z ulubionych sposobów spędzania zimy dla dzieci z Bullerbyn jest jazda na łyżwach po zamarzniętym jeziorze za pastwiskiem. Pewnego razu zabawa niemal skończyła się tragedią, kiedy Lasse wpadł do przerębla, ale na szczęście dzieci w porę go wyciągnęły. Ten incydent na pewno nauczył wszystkich ostrożności.

Po feriach zaczyna się kolejny semestr szkolny. Chłopcy, psocą na lekcjach i muszą zostać godzinę dłużej. Kiedy wracają do domu razem z dziewczynkami, te idą wolniej, aby chłopcom nie wydawało się, że zostali ukarani.

Pierwszy kwiecień to dla dzieci z Bullerbyn dzień pełen kawałów i figli na prima aprilis. Lasse, na przykład, przestawia zegar o dwie godziny do przodu, co powoduje, że wszyscy przychodzą do szkoły dwie godziny za wcześnie, co powoduje zaskoczenie u nauczycielki.

Następnie nadchodzi czas Wielkanocy. Dzieci tworzą kartki, które przypinają nieświadomym osobom do pleców, a w Wielki Czwartek przebierają się za Baby Jagi. Podczas Wielkiej Soboty tradycyjnie malują pisanki. Odnajdują też czekoladowe jajka, które mama ukryła po całym domu, a potem bawią się w chowanego. To jest Bullerbyn, wieś pełna radości i niezwykłych przygód.

Pewnego dnia Lisa i Anna decydują się wybrać na zakupy do Wielkiej Wsi. Szybko okazuje się jednak, że nie zrobiły wcześniej listy zakupów, więc w połowie drogi muszą zawracać, by kupić coś, o czym zapomniały.

Nieopodal Bullerbyn znajduje się młyn, gdzie mieszka stary Jan. Pewnego dnia opowiada on dzieciom o tajemniczym Wodniku, którego rzekomo dostrzegł na kamieniu. Dzieci zaintrygowane tym opowiadaniem, postanawiają nocą zakraść się do młyna. Lasse, chcąc zrobić na wszystkich wrażenie, twierdzi, że udało mu się zobaczyć tajemniczego stwora.

Niedawno do rodziny Ollego dołączyła mała Kerstin, która jeszcze nie zdążyła zyskać akceptacji wszystkich dzieci z Bullerbyn. Lisa i Anna są jednak oczarowane nową siostrzyczką Ollego i z wielką radością opiekują się nią.

Pewnego deszczowego dnia wakacji Lisa wdaje się w kłótnię ze swoimi przyjaciółkami, Brittą i Anną. Na sugestię mamy decyduje się upiec ciasto i w ten sposób pogodzić się z dziewczynkami. W czasie wspólnej zabawy na strychu znajdują tajemniczą notatkę mówiącą o skarbie ukrytym na wyspie w jeziorze. Chłopcy postanawiają podpuścić dziewczynki, aby to one poszukały skarbu. Dziewczynki odnajdują jednak jedynie puszkę z listem pełnym szyderstw. Wpadają na pomysł, aby wypełnić puszkę baranimi bobkami i odwzajemnić się chłopcom. Kiedy chłopcy otwierają puszkę, dziewczynki cieszą się ze swojego udanego żartu.

Kiedy nadchodzi cieplejszy dzień, dzieci postanawiają zbudować na wyspie swoją kryjówkę i bawić się w rozbójników. Chłopcy namawiają dziewczynki, aby „ukradły” trochę jedzenia z domu. Później dzielą się na dwie bandy i bawią się w odnajdywanie.

Nadchodzi jesień, a Lisa i Anna wpadają na pomysł, aby sprawić komuś radość. Decydują się zabrać na spacer swojego dziadka, co spotyka się z jego entuzjastyczną reakcją. Później śpiewają piosenki dla Kristin, ale okazuje się, że to nie sprawia jej przyjemności. Kolejne próby zrobienia komuś prezentu także nie przynoszą oczekiwanego efektu. W szkole dziewczynki dowiadują się, że ich koleżanka jest chora. Lisa chce podarować jej swoją lalkę, a Anna swoją najpiękniejszą książkę z bajkami.

Jesień w Bullerbyn jest również okazją do świętowania – dziadek obchodzi swoje 80. urodziny. Jest to wielkie wydarzenie dla wszystkich mieszkańców wsi, które jest celebrowane z wielką radością.

Część 3 – W BULLERBYN JEST ZAWSZE WESOŁO

Do Bullerbyn przyjeżdża pewna elegancka dama w towarzystwie małej dziewczynki o imieniu Monika. Lasse, chcąc zrobić na niej wrażenie, postanawia pokazać swoje umiejętności chodzenia na szczudłach. Niestety, w wyniku nieszczęśliwego zbiegu okoliczności, kończy swoje popisy upadając do świńskiego jedzenia. Olle natomiast prezentuje Monice swoją młodszą siostrę, Kerstin, która ma teraz półtora roku. W zamian, Monika ofiarowuje Lisie swoją broszkę.

Lisa zostaje opiekunką małego jagniątka o imieniu Pontus, które zostało porzucone przez matkę. Jeden dzień postanawia zabrać Pontusa ze sobą do szkoły, co wywołuje reakcję nauczycielki, która upomina ją, by więcej nie przyprowadzała zwierząt na lekcje.

Podczas powrotów do domu, dzieci z Bullerbyn mają zwyczaj wymyślania różnych zabaw. Pewnego wiosennego dnia decydują się przejść po kamieniu na zatopionej w wodzie łące szewca Grzegorza. Przybywają do domu dość późno, co niepokoi ich rodziców.

U Ollego zaczyna się ruszać mleczny ząb, ale nie chce go wyrwać. Nauczycielka obiecuje, że zrobi to następnego dnia, ale Olle jest przerażony. Mimo prób innych dzieci, które proponują różne metody na usunięcie zęba, Olle idzie spać z nitką przypiętą do zęba. W nocy Lasse podkrada się do jego pokoju i wyrywa mu ząb.

W okolicach Bullerbyn strumyk stanowi idealne miejsce do zabawy. Lisa i Anna decydują się pocałować żabę, w nadziei, że jest to zaklęty królewicz.

Lasse i Bosse, podobnie jak Olle, również tracą swoje pierwsze zęby. Ukrywają je w pudełku, które nazywają „skrzynią mędrców”. Dla żartu, dziewczynki zamieniają ich zęby na sztuczną szczękę służącej Agdy, co nie bawi chłopców.

Za pastwiskiem Zagrody Północnej znajduje się jezioro, a za nim widnieją góry. Dzieci uwielbiają bawić się w tych okolicach, udając Indian. Mają nawet swoje ulubione miejsca, którym nadali takie nazwy jak: Złamany Ryjek, Nosisko, Wciągibrzuch, Ręka Trupa i Grzmiąca Jama. Podczas jednej z ich przygód na wyspie położonej na jeziorze, napotykają barana Ulryka. Chociaż baran atakuje dzieci, udaje im się go zamknąć w szopie i uciec na łódź.

Następne wakacje mijają szybko, a dzieci z Bullerbyn z niecierpliwością wyczekują nocy świętojańskiej. W tym szczególnym czasie, stawiają drewniany słup, który pięknie ozdabiają i wesoło tańczą dookoła niego. Jest to też czas, gdy dojrzewają smaczne wiśnie. Dzieci decydują się na sprzedaż owoców na szosie w Wielkiej Wsi. Początkowo, mimo swoich starań, nie zyskują nabywców. Jednak po zmianie lokalizacji, udaje im się sprzedać wszystkie wiśnie.

Lisa i Anna, myśląc o przyszłości, widzą siebie jako opiekunki dzieci. Chcą spróbować swoich sił, opiekując się małą Kerstin. Szybko jednak zdają sobie sprawę, że to zadanie nie jest takie proste, jak mogło się wydawać. Mała dziewczynka nie chce spać, nie ma apetytu, a do tego bardzo brudzi swoje ubranko. Po chwili zastanowienia, Lisa i Anna zaczynają wątpić, czy to naprawdę jest to, co chciałyby robić w przyszłości.

Pewnego dnia wszyscy mieszkańcy Bullerbyn, wraz z ojcami, udają się na wspólną wycieczkę nad jezioro Ciche. Ich celem jest połów raków. Noc spędzają w szałasie, a nad ranem wracają do domu z koszami pełnymi tych skorupiaków. Cieszą się z udanego wyjazdu i wspólnie spędzonego czasu.