Aleją gwiazd szłam późnym wieczorem

Gwiazd świecących w mroku jesiennej pory

Płomieniem świec tańczącym wszędzie

Gdzie każdy pamięta, był i zawsze będzie

Póki sił, póki chęci, póki Gwiazda własna

Jeszcze życia na ziemi doczesnego nie zgasła

Póki jeszcze serce tu na ziemi bije

Gwiazd miliony przede mną, tylko nie wiem czyje…

Gwiazd, co wzeszły z tego ziemskiego padołu

Na wyżyny nieba, wzbiły się ku Bogu

Miłosierny Ojciec wita Gwiazdę każdą

Na niebie rozświeca, gdy na ziemi gasną

Miłość wszędzie dokoła w płomieniach zaklęta

O tych, o których każdy z nas pamięta

Aleją gwiazd szłam porą jesienną

Biało wszędzie dokoła, tam kwiaty nie więdną

Tam niewinność dziecka małą gwiazdką świeci

Dokoła nich sami Wszyscy Święci

Małe gwiazdki – mnóstwo maleńkich płomieni

Tańczą dzieci w bieli ze swymi Świętymi

Aleją gwiazd tych, co życie na nowo

Zrodziło w wieczności Obietnicy słowo

Szłam… zamyślona nad przemijania czasem

W którym miejscu jestem życia gwiazdy własnej…

Autor: Agata Dziechciarczyk