Połączenie „Słowika” Juliana Tuwima i piosenek: „Maszeruje wiosna” oraz „Wiosna w błękitnej sukience” własnymi tekstami

Narrator – dziecko 1:
Posłuchajcie dzieci wiersza
O słowiku, co spóźniony
Spacerował na piechotę
I nie powiadomił żony

Tak zachwycił się wieczorem
Że zapomniał jak się fruwa
Pieszo szedł przez całą drogę
Nocą dotarł, jak ta zguba

A w tym czasie pani słowik
Prawie pióra rwie ze smutku
I historie wymyślone
Snuje w myślach po cichutku
/Autor: Agata Dziechciarczyk/

Narrator – dziecko 2
/Spóźniony słowik – Julian Tuwim/
Płacze pani Słowikowa w gniazdku na akacji,
Bo pan Słowik przed dziewiątą miał być na kolacji,
Tak się godzin wyznaczonych pilnie zawsze trzyma,
A już jest po jedenastej – i Słowika nie ma!

Pani Słowikowa:
Wszystko stygnie: zupka z muszek na wieczornej rosie,
Sześć komarów nadziewanych w konwaliowym sosie,
Motyl z rożna, przyprawiony gęstym cieniem z lasku,
A na deser – tort z wietrzyka w księżycowym blasku.

Może mu się, co zdarzyło? Może go napadli?
Szare piórka oskubali, srebrny głosik skradli?
To przez zazdrość! To skowronek z bandą skowroniątek!
Piórka – głupstwo, bo odrosną, ale głos – majątek!

Narrator – dziecko 3:
Nagle zjawia się pan Słowik, poświstuje, skacze…
Gdzieś ty latał? Gdzieś ty fruwał? Przecież ja tu płaczę!
A pan Słowik słodko ćwierka:

Pan Słowik:
„Wybacz, moje złoto,
Ale wieczór taki piękny, ze szedłem piechotą!”

Narrator – dziecko 4
I my teraz wraz z słowikiem
Chodźmy na spacerek
Niech melodia nas prowadzi
Choć jeszcze wiaterek

Ale ciepło już na dworze
Wiosna jest na świecie
Będzie z nami maszerować
Czy razem pójść chcecie?

Tak? Naprawdę? To wspaniale!!!
Zatem zaczynamy
„Maszeruje wiosna”
Razem zaśpiewamy
/Autor: Agata Dziechciarczyk/

Śpiew piosenki: Maszeruje wiosna” – wszyscy
Tam daleko, gdzie wysoka sosna
maszeruje drogą mała wiosna
ma spódniczkę mini, sznurowane butki
i jeden warkoczyk krótki.

Maszeruje wiosna a ptaki wokoło
lecą i świergoczą głośno i wesoło
Maszeruje wiosna, w ręku trzyma kwiat
gdy go w górę wznosi – zielenieje świat.

Nosi wiosna dżinsową kurteczkę,
na ramieniu małą torebeczkę
chętnie żuje gumę i robi balony
a z nich każdy jest zielony.

Maszeruje…

Wiosno, wiosno, nie zapomnij o nas
każda trawka chce już być zielona
Gdybyś zapomniała, inną drogą poszła
zima by została mroźna.

Maszeruje…

Narrator – dziecko 5:
Słowik Wiosną się zachwycił
Zapomniał o żonie
Ale trudno u się dziwić
W wiosennym sezonie

Wszystko budzi się do życia
Pięknie jest dokoła
Posłuchajcie drogie dzieci
Gra nuta wesoła

Może razem zaśpiewamy?
Powitamy wiosnę
Będzie u nas też w przedszkolu
Wesoło radośnie

Pani Wiosna razem z nami
Niech pomaszeruje
Może jeszcze coś pięknego
Dla nas wyczaruje
/Autor: Agata Dziechciarczyk/

Śpiew piosenki: „Wiosna w błękitnej sukience” – Tekst Stanisław Marciniak

„Wiosna w błękitnej sukience”
Wiosna w błękitnej sukience
Bierze krokusy na ręce.
Wykąpie je w rosie świeżej
I w nowe płatki ubierze.

Ref: Wiosna buja w obłokach,
Wiosna płynie wysoko,
Wiosna chodzi po drzewach,
Wiosna piosenki śpiewa.

Potem z rozwianym warkoczem
Niebem powoli gdzieś kroczy.
Wysyła promyki słońca
I wiersze pisze bez końca.

Ref: Wiosna buja w obłokach…
Nocą się skrada z kotami,
Chodzi własnymi drogami.
A teraz śpi już na sośnie
i nie wie, że sosna rośnie.

Ref: Wiosna buja w obłokach…

Pomysł i opracowanie inscenizacji: Agata Dziechciarczyk