Zapoznanie się ze szczegółowym streszczeniem lektury „Pani Twardowska” to nieoceniona pomoc podczas przygotowań do egzaminów, sprawdzianów i kartkówek. Streszczenie to dostarcza precyzyjnego i kompleksowego omówienia fabuły, które pozwala na szybkie przyswojenie najważniejszych informacji o utworze. Dzięki temu, umożliwia ono dokładne zrozumienie kontekstu literackiego, co jest kluczowe do skutecznego odpowiedzenia na pytania egzaminacyjne i sprawdzianowe związane z analizą i interpretacją lektury.

Fabuła zaczyna się w karczmie, gdzie goście oddają się rozrywkom. Wśród nich jest Twardowski, który budzi respekt i jest „tumaniem”. Jest hałaśliwy, kłótliwy, ale pewny siebie. Jest duszą towarzystwa i wykorzystuje magiczne sztuczki, aby nastraszyć innych gości. Nawet wziął szablę i przestraszył żołnierza, ponieważ „grał zucha”. Patrona trybunału przemienił w „kondla”, bo był chciwy. Nawet szewca nie darował, podczas swoich hulanek wyciął mu w nos trzy szczutki, do głowy przymknął trzy rureczki i wytoczył z niej pół beczki gdańskiej wódki.

Gdy bawił się najlepiej, zauważył diabła w kielichu. Czar sprawił, że diabeł siedział na dnie kieliszka. Jaki był zdziwiony, gdy go tam zobaczył! Okazało się, że znają się od lat. Diabeł ukłonił się wszystkim gościom, zszedł na podłogę i zaczął rosnąć. Wszyscy goście zobaczyli jego odrażającą, diabelską postać. Miał haczykowaty nos, krogulcze paznokcie i kurzą nogę. Na szczęście, wszystko to bardziej śmieszyło niż przerażało. Przywitał swojego przyjaciela Twardowskiego i przedstawił się – na imię miał Mefistofeles. Przypomniał mu, że kiedyś podpisał z nim pakt na Łysej Górze i że inne diabły to widziały. Miał po dwóch latach przyjechać do Rzymu, aby wejść z nimi do piekła. Siedem lat minęło, a on używał magii i czarów, wykorzystując nauki diabłów przeciwko nim. Karczma, do której trafił Twardowski, była nazywana Rzymem. Mefistofeles postanowił skorzystać z tego zbiegu okoliczności, dlatego powiedział: „Kładę areszt na waszeci”. Domagał się od szlachcica, aby dotrzymał obietnicy i spełniła się treść paktu. Legenda głosi, że podczas porwania przez diabła, szlachcic modlił się do Maryi i zgubił diabła, a ten wylądował na Księżycu.

Twardowski, posiadający spryt i bystrość umysłu, uważnie przeczytał zawartą umowę i dostrzegł w niej specyficzne klauzule, które musiały być spełnione, zanim jego dusza mogłaby trafić do piekła. Wykorzystując to odkrycie, postanowił ocalić swoją duszę. Miał prawo do trzech życzeń, które diabeł był zobligowany spełnić. Pierwsze życzenie Twardowskiego dotyczyło ożywienia konia z obrazu – chciał wskoczyć na jego grzbiet. Kazał diabłu utworzyć bicz z piasku, a następnie zbudować w pobliskim lesie imponujący budynek z ziarenek orzecha, pokryty strzechą z żydowskich bród. Budowę miał przeprowadzić przy użyciu ziarenek maku, a każde ziarnko miało być przekłute trzema gwoździami, aby zadanie było trudniejsze. Mefistofeles zdołał to zrealizować w ekspresowym tempie. Następnie, Twardowski powiedział kolejne życzenie, polecając diabłu wykąpać się w wodzie święconej. Diabeł przeszedł to zadanie z trudem, kurcząc się i kaszląc, ale zdołał sprostać wyzwaniu, choć niechętnie. Ostatnie żądanie okazało się niemożliwe do zrealizowania dla Mefistofelesa. Twardowski zarządał, by diabeł przez rok przebywał z jego żoną – panią Twardowską. Tylko pod tym warunkiem był gotów pójść z nim do piekła. Diabeł musiał jej przysiąc miłość, szacunek i bezgraniczne posłuszeństwo. Jeśli naruszyłby choć jeden warunek, cała umowa stawała się nieważna. Mefistofeles, przerażony perspektywą życia z żoną Twardowskiego, tylko udawał, że słucha, a w rzeczywistości uciekł przez dziurkę od klucza.

Ten utwór podkreśla, jak cenne są w życiu spryt i umiejętność szybkiego myślenia. Zdradza, że nasze przekonania mogą okazać się błędne. Diabeł, pomimo iż zwykle uważany za postać wszechmocną, okazuje się być postacią, którą można oszukać. W balladzie jest przedstawiony jako śmieszny, słaby, pełen wad stwór, którego nie można traktować poważnie. Pani Twardowska, mimo że jest postacią epizodyczną i wiemy o niej niewiele, okazuje się być kluczowym elementem fabuły. To dzięki niej Twardowski nie musiał iść z diabłem, a jednocześnie nie zdradził danego mu słowa.